Ken je die kritische en strenge stem in je hoofd? Die zegt dat het je toch niet gaat lukken, dat je niet interessant genoeg bent, dat je het niet goed doe, etc.? De stem die jou vertelt wat je allemaal moet?
Er is een heel repertoire aan dingen die je niet mag van deze stem: je mag geen fouten maken, je mag niet zeuren, je mag je niet aanstellen etc.
Deze kritische stemmen- ook wel de Innerlijke criticus genoemd- zijn Kind- overtuigingen die ontstaan zijn in je jeugd.
Naast het Innerlijk gekwetste Kind is er ook een ander patroon in je, de Innerlijke Volwassene, en zo huizen er in jou nog meer patronen. Veel hiervan zijn erop gericht jou in het huidige moment pijn en ongemak te besparen, wat de kosten daarvan op de lange termijn ook zijn. Dit is je manier om je Innerlijke Kind te beschermen. De patronen kennen geen andere weg en bedoelen het echt goed. Alleen zijn de uiteindelijke gevolgen voor jou en je Innerlijke Kind vaak zeer pijnlijk en niet meer doeltreffend, soms zelfs destructief.Deze patronen zijn dus niet altijd de beste raadgevers, maar toch is het heel verleidelijk ze te volgen.
Naast het Innerlijk gekwetste Kind is er ook een ander patroon in je, de Innerlijke Volwassene, en zo huizen er in jou nog meer patronen. Veel hiervan zijn erop gericht jou in het huidige moment pijn en ongemak te besparen, wat de kosten daarvan op de lange termijn ook zijn. Dit is je manier om je Innerlijke Kind te beschermen. De patronen kennen geen andere weg en bedoelen het echt goed. Alleen zijn de uiteindelijke gevolgen voor jou en je Innerlijke Kind vaak zeer pijnlijk en niet meer doeltreffend, soms zelfs destructief.Deze patronen zijn dus niet altijd de beste raadgevers, maar toch is het heel verleidelijk ze te volgen.
Ben jij je bewust van een ongemakkelijk gevoel in je lijf als er iets gebeurt wat je niet fijn vindt? Welk patroon heb jij je eigen gemaakt om dit uit de weg te gaan en je dan meteen eventjes goed te voelen?
Het doorbreken van je patronen kan pittig zijn, zeker in het begin. Het brengt je in contact met de kindpijn die daaronder ligt: angst voor afwijzing, een gevoel niet goed genoeg te zijn, verlatenheid en diep verdriet van het niet gezien zijn als kind.
Het is in eerste instantie vaak doodeng om bijvoorbeeld tijd voor jezelf te maken of grenzen te stellen. Dit kan voelen alsof het niet mag, alsof je egoïstisch bent en slecht. Toch is je grenzen stellen en deze pijn doorvoelen het beste voor jou en je Innerlijke Kind. Want hoe beter jij je grenzen bewaakt, hoe veiliger dit kind zich voelt, en hoe minder spanningen het kind ervaart.
Hierdoor komt er steeds meer ruimte voor die andere kant van je Innerlijke Kind, het Oorspronkelijke Kind, dat vertrouwen heeft in haar Innerlijke Ouders en daarmee in zichzelf en in het leven.
Hierdoor komt er steeds meer ruimte voor die andere kant van je Innerlijke Kind, het Oorspronkelijke Kind, dat vertrouwen heeft in haar Innerlijke Ouders en daarmee in zichzelf en in het leven.